ในประเทศ ความสัมพันธ์ การสั่งซื้อ หุ้น ตัวเลือก

ใบสั่งซื้อในประเทศที่ผ่านการรับรอง (QDRO) คำตัดสินพระราชกฤษฎีกาหรือคำสั่งโดยศาลซึ่งกำหนดส่วนได้เสียทั้งหมดของ บริษัท บางส่วนหรือบางส่วนให้กับบุคคลอื่น แผนบางสต็อกให้ QDRO เพื่อโอนตัวเลือกหุ้นจากผู้เข้าร่วมโครงการไปยังคู่สมรสเป็นส่วนหนึ่งของการตั้งถิ่นฐานการหย่าร้าง ในทางเทคนิค QDRO ใช้เฉพาะกับผลประโยชน์ของพนักงานที่ได้รับการป้องกันโดย ERISA (เช่นแผน 401 (k)) แต่มักใช้เพื่ออ้างถึงคำสั่งของรัฐที่แบ่งแยกทรัพย์สิน (สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ QDROs โปรดดูที่คำถามที่พบบ่อยที่จัดทำโดยกระทรวงแรงงานสหรัฐฯ) เนื้อหาที่จัดเตรียมไว้ให้เป็นทรัพยากรทางการศึกษา myStockOptions จะไม่รับผิดชอบต่อข้อผิดพลาดหรือความล่าช้าใด ๆ ในเนื้อหาหรือการกระทำใด ๆ สำเนาลิขสิทธิ์ 2000-2017 myStockPlan, Inc. myStockOptions เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนของรัฐบาลกลาง โปรดอย่าคัดลอกหรือตัดตอนข้อมูลนี้โดยไม่ได้รับอนุญาตอย่างชัดแจ้งจาก myStockOptions (QDRO) อาจเป็นเอกสารที่มีคุณค่ามากที่สุดของคุณหากคุณต้องการเข้าร่วมในแผนเกษียณอายุของคุณโดยไม่คิดค่าชดเชยหรือการตัดสินของศาล อย่างไรก็ตามใบสั่งซื้อในประเทศที่ผ่านการรับรองแล้วจำเป็นและยังไม่สามารถใช้ได้กับแผนการจ่ายค่าทดแทนบางรายการ คุณจะต้องมี QDRO ตัวอย่างเช่นหากไม่มีผลประโยชน์ด้านการเกษียณอายุระหว่างการสมรส หากคุณมีความสนใจในการเกษียณอายุทุกครั้งที่มีอยู่แล้วในชื่อของคุณเพียงแค่สละสิทธิ์ในการเขียนข้อเรียกร้องใด ๆ ที่ระบุไว้ในแผน แต่เมื่อคุณรับหรือได้รับครึ่งหนึ่งของดอกเบี้ยสมรสในแผน spousersquos ของคุณเป็นผลประโยชน์การเกษียณอายุสำหรับตัวเองทำมันด้วย QDRO การใช้หมายเลขโทรศัพท์ของ QDRO จะได้รับผลประโยชน์ของคุณโดยตรงช่วยให้คุณทั้งสองฝ่ายในระยะยาวโดยการให้คู่สมรสของคุณแบ่งผลประโยชน์และโดยการหักภาษีทั้งหุ้น Yoursquoll มีสิทธิ์โดยตรงและสามารถบังคับใช้เพื่อความสนใจของคุณในแผน QDRO ช่วยให้คุณมีสิทธิเท่าที่คุณสนใจในฐานะคู่สมรสเดิมของคุณได้ตามความสนใจของเขา กฎหมายของรัฐบาลกลางที่อยู่เบื้องหลัง QDRO รวมถึงข้อกำหนดขั้นตอนที่ช่วยลดภาระในการบริหารแผนเกษียณอายุ จำได้ว่าผู้ดูแลระบบได้เข้าร่วมเป็นตัวแทน planrsquos ในบทที่เจ็ด ชื่อที่อยู่หมายเลขประกันสังคมและผู้รับประโยชน์สำหรับคุณและคู่สมรสของคุณมักได้รับการระบุไว้เป็นอันดับแรกใน QDRO หากที่อยู่ของคุณเปลี่ยนแปลงคุณต้องแจ้งผู้ดูแลระบบ ความสนใจของคุณได้รับการกำหนดโดยส่วนใหญ่ใช้กฎเวลาที่กล่าวถึงในบทที่สิบสามซึ่งเป็นส่วนแบ่งผลประโยชน์ตามสัดส่วน ผู้ดูแลระบบต้องอนุมัติ QDRO ก่อนที่จะถูกส่งไปยังศาล แผนไม่จำเป็นต้องทำอะไรให้คุณที่จะไม่ต้องทำเพื่อคู่สมรสของคุณ เมื่อได้รับการอนุมัติ แต่คุณมีแผนการเกษียณอายุของคุณเองด้วยการควบคุมและเลือกให้มากที่สุดเท่าที่คู่สมรสที่เป็นอดีตสมาชิกโครงการของคุณ สิทธิที่เป็นอิสระของคุณภายใต้ QDRO มีประสิทธิภาพ บางทีคู่สมรสเดิมของคุณตัดสินใจที่จะทำงานเกินกว่าวัยเกษียณแม้ว่า youquore พร้อมที่จะเกษียณอายุ หากคุณคิดว่าคุณสามารถเลิกสูบบุหรี่ได้เนื่องจากคุณมีรายได้เพียงพอที่จะใช้ชีวิตโดยไม่ได้รับประโยชน์จากความสนใจในแผนคู่สมรสของคุณ แผนจะต้องจ่ายเงินให้คุณเมื่อคู่สมรสเดิมของคุณมีสิทธิ์ได้รับการเกษียณอายุไม่ว่าจะเกษียณหรือไม่ก็ตาม ผลประโยชน์ของคุณจะลดลงในขณะที่คู่สมรสเดิมของคุณกำลังทำงานอยู่โดยพิจารณาจากส่วนแบ่งผลงานของคุณที่มีอยู่แล้วสะสมอยู่ เขียนถึงผู้บริหารแผนเพื่อหาว่าประโยชน์จะเป็นอย่างไร นั่นเป็นอีกหนึ่งสิทธิที่สำคัญ นอกจากนี้คุณยังสามารถเลือกจากตัวเลือกผลประโยชน์เดียวกันและทำการเลือกตั้งแบบเดียวกันภายใต้แผนเป็นคู่สมรสของคุณ คุณมีสิทธิ์แถลงการณ์ที่แสดงสิ่งที่คุณจะได้รับภายใต้แต่ละตัวเลือก อย่างไรก็ตามมีข้อ จำกัด ในเรื่องที่ผู้ดูแลระบบสามารถขอให้คำนวณได้บ่อยเพียงใด ทนายความของคุณอาจสามารถเพิ่มบทบัญญัติให้กับ QDRO เพื่อปกป้องคุณจากความเสี่ยงที่เป็นที่ทราบของแผนเฉพาะนี้ ตัวอย่างเช่นแผนอาจอนุญาตให้สมาชิกกู้ยืมเงินกับผลประโยชน์ที่สะสมได้ หากกฎไม่จำเป็นต้องมีแผนจะสร้างบัญชีแยกต่างหากในชื่อของคุณคุณต้องมีคำสั่งให้คู่สมรสเดิมของคุณใช้ดอกเบี้ยเป็นตัวเงินในแผนเป็นหลักประกันของตน ทุกแผนต้องได้รับการตรวจสอบโดยทนายความของคุณและโดยผู้เชี่ยวชาญด้านบำนาญเพื่อหาปัญหาที่อาจเกิดขึ้น ค้นหาผู้เชี่ยวชาญ: บริการหย่าร้างออนไลน์: วิธีการแบ่งตัวเลือกหุ้นในคดีหย่าร้างของศาลที่จัดทำโดยกลุ่มวิจัยทางกฎหมายแห่งชาติเกือบทุกรัฐเห็นพ้องกันว่าตัวเลือกหุ้นเป็นทรัพย์สินที่สมรสเท่าที่พวกเขาได้รับในระหว่างการสมรส ดังนั้นในกรณีส่วนใหญ่ที่มีตัวเลือกหุ้นอยู่ศาลและคู่สัญญาจะต้องหาวิธีหนึ่งในการถ่ายโอนส่วนหนึ่งของมูลค่าของตัวเลือกให้กับคู่สมรสที่ไม่ได้เป็นเจ้าของ กฎหมายของรัฐบาลกลางไม่ได้ทำให้กระบวนการใด ๆ ง่ายขึ้นแน่นอนเป็นกรณีที่ดีที่จะทำให้กฎหมายของรัฐบาลกลางมีส่วนสำคัญในการแก้ไขปัญหา หากกฎหมายของรัฐบาลกลางได้รับการชี้แจงเพื่ออนุญาตให้มีการมอบหมายโดยตรงกับตัวเลือกหุ้นโดยไม่มีผลกระทบทางภาษีที่ไม่พึงประสงค์อย่างหลีกเลี่ยงไม่การแบ่งตัวเลือกหุ้นในคดีหย่าร้างของรัฐจะเป็นกระบวนการที่ง่ายกว่ามาก วัตถุประสงค์หลักของบทความนี้คือเพื่อหารือเกี่ยวกับกฎหมายของรัฐบาลกลางและรัฐเกี่ยวกับกลศาสตร์ของการแบ่งตัวเลือกหุ้นระหว่างคู่สัญญา ก่อนที่จะถึงประเด็นนี้เราจะตรวจสอบลักษณะของตัวเลือกหุ้นด้วยตัวเองโดยย่อแล้วหารือเกี่ยวกับวิธีแยกประเภทและแบ่งประเภทหุ้นออก I. การเลือกหุ้นในหุ้นสามัญตัวเลือกหุ้นเป็นสิทธิตามกฎหมายที่จะซื้อหุ้นในราคาเฉพาะเจาะจง (ราคาการประท้วง) โดยไม่คำนึงถึงราคาที่หุ้นซื้อขายจริง สต็อกไม่จำเป็นต้องมีการซื้อขายในตลาดหลักทรัพย์ แต่ในกรณีส่วนใหญ่ที่รายงานไว้จะมีตลาดปกติสำหรับหุ้นที่มีปัญหา ภายใต้เกือบทุกแผนตัวเลือกหุ้นตัวเลือกให้กับพนักงานจะไม่ได้รับการต่ออายุเมื่อได้รับ ไม่สามารถใช้มันสูญหายได้หากพนักงานหยุดทำงานสำหรับนายจ้าง หลังจากผ่านช่วงระยะเวลาหนึ่งไปแล้ว หลังจากการให้สิทธิผู้ถือหุ้นสามารถใช้สิทธิซื้อหุ้นและไม่สูญหายหากพนักงานลาออกจาก บริษัท ระยะเวลาการให้สิทธิส่วนใหญ่อยู่ในช่วงสองถึงห้าปี หลังจากระยะเวลานานกว่า 10 ปีตัวเลือกหุ้นจะหมดอายุและไม่สามารถใช้สิทธิได้ ครั้งที่สอง การจำแนกประเภทของตัวเลือกหุ้นตัวเลือกหุ้นมีอยู่ในหมวดหมู่ทั่วไปของสิทธิการชดเชยค่าสินไหมประเภททั่วไปซึ่งรวมถึงสินทรัพย์ที่กล่าวถึงกันทั่วไปเช่นผลประโยชน์เมื่อเกษียณอายุโบนัสและสิทธิ์ในทรัพย์สินทางปัญญา เพื่อวัตถุประสงค์ในการแบ่งทรัพย์สินการได้รับสิทธิชดเชยการผ่อนปรนจะได้รับเมื่อได้รับไม่ใช่เมื่อได้รับค่าจริง ตัวอย่างเช่นถ้าสามีได้รับผลประโยชน์ระหว่างเกษียณอายุในระหว่างการสมรสผลประโยชน์ที่ได้รับเป็นสมบัติของคู่สมรสแม้ว่าจะไม่มีเงินได้จริงจนกว่าจะถึงวันสมรสก็ตาม สิทธิการชดเชยค่าสินไหมที่รอการตัดบัญชีมักได้รับการจัดประเภทโดยพิจารณาระยะเวลาที่ได้รับ ตัวอย่างเช่นแผนเกษียณอายุของโครงการผลประโยชน์ที่กำหนดไว้จะได้รับเป็นการชดเชยสำหรับระยะเวลาที่เฉพาะเจาะจงของการให้บริการที่น่าเชื่อถือแก่นายจ้าง จำนวนเงินที่ได้รับต่อเดือนขึ้นอยู่กับการให้บริการที่เชื่อถือได้ทั้งหมดโดยมีพนักงานบางรายทำงานเงินเดือนสูงที่สุดในสูตรเช่นกัน ในการกำหนดส่วนแบ่งการสมรสศาลแบ่งเวลาแต่งงานโดยรวมในรอบระยะเวลารายได้โดยรวมเป็นรายปี See In re การแต่งงานของ Benson, 545 N. W.2d 252 (ไอโอวา 1996) Koziol v. Koziol, 10 Neb App 675, 636 N. W.2d 890 (2001) Workman v. Workman, 106 N. C. App. 562, 418 S. E.2d 269 (1992). ดูทั่วไปเบรตต์อาร์เทอร์เนอร์การกระจายทรัพย์สินอย่างเป็นธรรม 6:25 (3d ed. 2005) เวลาแต่งงานในบริบทนี้หมายถึงเวลาระหว่างวันที่เริ่มต้น (เกือบจะเป็นวันแต่งงาน) และวันที่จัดประเภท Id วันที่หลังจะแตกต่างกันไปตามเขตอำนาจศาลโดยปกติจะเป็นวันสุดท้ายของการแยกวันที่ยื่นหรือวันที่มีการหย่าร้าง Id หมวด 5:28 ตัวอย่างเช่นสมมติว่าสมาชิกผู้รับราชการทหารได้รับผลประโยชน์เมื่อเกษียณอายุเป็นค่าชดเชยสำหรับการรับราชการทหาร 30 ปี การหย่าร้างเกิดขึ้นในนิวยอร์กซึ่งโดยปกติวันที่จัดประเภทเป็นวันที่ยื่น จาก 30 ปี 12 เกิดขึ้นระหว่างวันแต่งงานและการหย่าร้าง ส่วนแบ่งสมรสของเงินบำนาญคือ 1230 หรือ 40 ในกรณีเฉพาะของตัวเลือกหุ้นระยะเวลารายได้มักจะรวมถึงระยะเวลาการได้รับสิทธิ วัตถุประสงค์ของระยะเวลาการได้รับสิทธิคือการส่งเสริมให้ลูกจ้างทำงานต่อไปต่อไปสำหรับนายจ้างซึ่งเป็นเหตุให้พนักงานเสียสิทธิในการได้รับการยกเว้นหากเขาเลิกจ้างโดยสมัครใจ ดูโดยทั่วไปในการแต่งงานใหม่ของ Hug, 154 Cal App 3d 780, 201 Cal Rptr 676 (1984) เมื่อการจ้างงานในอนาคตเป็นเงื่อนไขการได้รับใบอนุญาตเป็นเรื่องยากมากที่จะโต้แย้งว่าทางเลือกไม่ได้เป็นการพิจารณาให้บริการในอนาคต คำถามที่ยากในการจำแนกประเภทของหุ้นเป็นตัวเลือกสำหรับการให้บริการในอดีตเช่นกัน บางตัวเลือกหุ้นที่ไม่ได้รับสิทธิจะได้รับตามแผนปกติซึ่งมอบรางวัลให้กับพนักงานทุกระดับในระดับที่เท่ากันโดยมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อเป็นกำลังใจให้กับ บริษัท ตัวเลือกเหล่านี้มักจะพิจารณาเฉพาะสำหรับบริการในอนาคตเท่านั้น ดูการสมรสของแฮร์ริสัน 179 Cal App 3d 1216, 225 Cal. Rptr 234 (1986) Wendt v. Wendt, 59 Conn App. 656, 757 A.2d 1225 (2000) Hopfer v. Hopfer, 59 Conn App. 452, 757 A.2d 673 (2000) (ที่สามีเริ่มทำงานกับนายจ้างเพียงหนึ่งเดือนก่อนการหย่า) Otley v. Otley, 147 Md App 540, 810 A.2d 1 (2002) ในการแต่งงานของความมีคุณค่า, 147 N. H. 663, 798 A.2d 35 (2002) ดูเทอร์เนอร์โดยทั่วไปเหนือ 6:49 อย่างไรก็ตามภายใต้โครงการอื่น ๆ ตัวเลือกอื่น ๆ ที่ได้รับรางวัลให้แก่พนักงานที่ทำงานได้ดีขึ้นในอดีตหรือคณะกรรมการอาจมีดุลยพินิจในการมอบสิทธิพิเศษแก่พนักงานที่ได้รับการสนับสนุนพิเศษให้กับ บริษัท ตัวเลือกเหล่านี้เป็นการพิจารณาทั้งในอดีตและอนาคต Id ส่วนที่ 6:49 สถานการณ์ความเป็นจริงที่เกิดขึ้นเกิดขึ้นเมื่อมีการใช้ตัวเลือกเพื่อดึงดูดพนักงานให้เปลี่ยนนายจ้าง ตัวเลือกเหล่านี้มักใช้เพื่อดึงดูดพนักงานเฉพาะหลังจากที่พวกเขามีทักษะที่สำคัญเพื่อให้ตัวเลือกที่อยู่ในความรู้สึกที่ได้มาพร้อมกับทักษะ นอกจากนี้พนักงานที่ทำางานประเภทนี้เปลี่ยนมักจะสูญเสียสิทธิในการซื้อหุ้นที่ไม่ได้ซื้อออกไปกับนายจ้างก่อนหน้าซึ่งเป็นทางเลือกที่ได้รับอย่างน้อยบางส่วนจากความพยายามในการสมรส กฎทั่วไปจึงมีการเลือกหุ้นเพื่อเปลี่ยนงานเพื่อแลกกับบริการทั้งในอดีตและในอนาคต ในการแต่งงานของ Hug, 154 Cal App 3d 780, 201 Cal Rptr 676 (1984) Salstrom v. Salstrom, 404 N. W.2d 848 (Minn. Ct. App. 1987) III ส่วนแบ่งผลประโยชน์ที่ได้รับเนื่องจากสิทธิในการได้รับค่าตอบแทนรอการตัดบัญชีจะได้รับก่อนที่จะได้รับ ปัญหาเหล่านี้เกิดขึ้นครั้งแรกในบริบทของผลประโยชน์การเกษียณอายุและกฎหมายว่าด้วยการแบ่งสิทธิการชดเชยการผ่อนผันอื่น ๆ โดยทั่วไปคือการใช้กฎทั่วไปที่กำหนดไว้ในกรณีเกษียณอายุ โดยทั่วไปสิทธิประโยชน์การเกษียณอายุสามารถแบ่งออกได้เป็นสองวิธี ภายใต้วิธีชดเชยทันทีศาลจะกำหนดมูลค่าปัจจุบันสำหรับผลประโยชน์ ในการทำเช่นนี้ศาลจะต้องตรวจสอบการจ่ายเงินในอนาคตซึ่งพนักงานมีแนวโน้มที่จะได้รับผลประโยชน์โดยลดโอกาสที่ผลประโยชน์แต่ละประเภทจะไม่ได้รับ (เช่นโดยโอกาสที่จะเสียชีวิตก่อนกำหนด) และลดผลประโยชน์ให้เป็นมูลค่าปัจจุบัน . นี่เป็นกระบวนการที่ยากลำบากซึ่งโดยปกติแล้วจะต้องมีพยานผู้เชี่ยวชาญ เมื่อพิจารณามูลค่าปัจจุบันศาลจะเพิ่มมูลค่าดังกล่าวตามส่วนแบ่งสมรสเพื่อหาผลประโยชน์ในการสมรสและใช้ปัจจัยแบ่งส่วนตามกฎหมายในการกำหนดอัตราร้อยละของคู่สมรสที่ไม่ได้เป็นโสดในหุ้นสมรส คู่สมรส nonowning ได้รับดอกเบี้ยของเขาหรือเธอในเงินสดหรือทรัพย์สินอื่น ๆ ในขณะที่คู่สมรสที่เป็นเจ้าของได้รับเงินบำนาญทั้งหมด Turner, supra, มาตรา 6:31 การชดเชยทันทีต้องมีพยานผู้เชี่ยวชาญอย่างมีนัยสำคัญตั้งแต่แรกดังนั้นจึงเป็นวิธีที่มีราคาแพงกว่า สามารถใช้ได้เฉพาะเมื่อที่ดินสมรสมีเงินสดหรือทรัพย์สินอื่นเพียงพอที่จะอนุญาตให้จ่ายเงินชดเชยได้ ความถูกต้องของวิธีการขึ้นอยู่กับความถูกต้องของการประมาณการตามหลักคณิตศาสตร์ประกันภัยซึ่งแทบไม่ถูกต้องแม่นยำเพื่อให้คู่สมรสคนหนึ่งหรืออีกฝ่ายหนึ่งมีความผูกพันที่จะได้รับบาดเจ็บหากทั้งสองไม่ได้อยู่ในช่วงอายุขัยที่แน่นอนของพวกเขา แต่ชดเชยทันทีช่วยให้เงินบำนาญทั้งหมดจะถูกแบ่งออกในช่วงเวลาของการหย่าโดยไม่ต้องคู่สัญญาที่จะมีการเชื่อมต่ออย่างต่อเนื่องกับแต่ละอื่น ๆ เป็นเวลาหลายปีที่จะมา หลังจากการหย่าร้างเสร็จสิ้นแล้วมันเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดที่จะใช้ ภายใต้วิธีการแจกจ่ายที่รอตัดบัญชีศาลไม่จำเป็นต้องกำหนดมูลค่าปัจจุบันสำหรับผลประโยชน์ในขณะหย่า (แม้ว่าบางรัฐต้องการให้ศาลดำเนินการดังกล่าวเพื่อวัตถุประสงค์อื่น) ศาลตัดสินการมีส่วนร่วมในการสมรสและกำหนดคู่สมรสที่ไม่ได้เป็นเจ้าของมีส่วนได้เสียในหุ้นนั้นเท่าเทียมกัน ตัวอย่างเช่นถ้าดอกเบี้ยสมรสเท่ากับ 40 และการแบ่งเท่ากันก็เท่าเทียมกันดอกเบี้ยที่คู่สมรสไม่เป็นเจ้าของจะเป็น 20 ศาลจึงสั่งให้คู่สมรสที่เป็นเจ้าของจ่ายเงินให้คู่สมรสที่ไม่มีคู่สมรสเป็นผู้ถือครองคู่สัญญาทั้ง 20 คนในอนาคตที่ได้รับเงินจากแผนเกษียณอายุ . Turner, supra, ส่วนย่อย 6: 32-6: 33 เนื่องจากไม่มีการแบ่งตัวในปัจจุบันการกระจายตัวรอการตัดบัญชีไม่ได้ขึ้นอยู่กับความถูกต้องของการคำนวณมูลค่าปัจจุบันหรือการประมาณการตามหลักคณิตศาสตร์ประกันภัย จำนวนเงินที่ต้องชำระจะตรงตามความต้องการโดยไม่คำนึงว่าใครจะตายเมื่อใด แต่คู่สมรสจะต้องดำเนินการต่อกันและกันเป็นเวลาหลายปีและคู่สมรสที่ไม่ได้เป็นเจ้าของจะต้องแบกภาระในการบังคับใช้ข้อผูกพันนี้หากคู่สมรสที่เป็นเจ้าของไม่ยอมจ่ายเงิน นอกจากนี้ยังมีวิธีการที่ไร้เดียงสาและไม่บริสุทธิ์นักซึ่งเหตุการณ์ในอนาคตอาจมีผลต่อการกระจาย เพื่อใช้เป็นตัวอย่างหนึ่งแผนผลประโยชน์จำนวนมากกำลังประสบกับปัญหาทางการเงินที่สำคัญซึ่งอาจลดจำนวนเงินที่ต้องชำระได้ในที่สุด หากการสูญเสียเกิดขึ้นจากสภาพตลาดก็ควรจะใช้ร่วมกัน แต่ถ้าคู่สมรสเป็นเจ้าของเป็น CEO ของ บริษัท และล้มเหลวละเลยหรือแม้กระทั่งจงใจเพื่อกองทุนแผนเพียงพอหลังจากการหย่าร้างจำหน่ายรอตัดบัญชีสร้างศักยภาพสำคัญสำหรับการดำเนินคดีในอนาคตไม่ ไม่ได้นำไปสู่การแบ่งแยกระหว่างคู่สัญญา ปัญหาการบริหารของการแจกจ่ายที่รอการตัดบัญชีมีความรุนแรงน้อยกว่าที่ผู้บริหารแผนสามารถนำไปให้ผลประโยชน์โดยตรงกับคู่สมรสที่ไม่ใช่เจ้าของ Turner เหนือ 6: 18-6: 20 หรือบางทีอาจจะทำให้คู่สมรสไม่เป็นเจ้าของเป็น ผู้เข้าร่วมโครงการอิสระ Id หมวด 6:34 แผนเกษียณอายุส่วนบุคคลส่วนใหญ่ถูกควบคุมโดยกฎหมายของรัฐบาลกลางและในตอนแรกมีข้อกังวลว่ากฎหมายของรัฐบาลกลางอาจไม่อนุญาตให้มีการโอนสิทธิบำนาญได้โดยตรง รัฐบาลกลางได้ยกเลิกความไม่แน่นอนนี้ในปี 2527 โดยได้ทำการปรับเปลี่ยน ERISA ซึ่งเป็นรูปแบบการเกษียณอายุของรัฐบาลกลาง กฏที่ได้รับการแก้ไขช่วยให้สามารถโอนสิทธิผลประโยชน์ได้โดยตรงเมื่อได้รับมอบหมายให้ทำคำสั่งซื้อในประเทศที่มีคุณภาพ (QDRO) การสั่งซื้อความสัมพันธ์ภายในประเทศ (DRO) เป็นคำสั่งศาลของรัฐที่ทำขึ้นภายใต้กฎหมายความสัมพันธ์ภายในประเทศซึ่งกำหนดให้ผู้บริหารแผนกำหนดผลประโยชน์ให้แก่คู่สมรสเดิม (ผู้รับเงินสำรอง) 29 U. S.C. มาตรา 1056 (ง) (3) (A) (Westlaw 2006) ต้องมีข้อมูลการระบุขั้นพื้นฐานบางอย่างและที่สำคัญกว่านั้นจะสามารถแบ่งผลประโยชน์เหล่านี้ให้กับพนักงานตามแผนได้เท่านั้น หลังจากที่ศาลของรัฐสร้าง DRO แล้ว DRO จะถูกส่งไปยังผู้ดูแลระบบแผนซึ่งจะเป็นผู้กำหนดว่าคำสั่งดังกล่าวเป็นไปตามข้อกำหนดของ ERISA หรือไม่ ถ้าผู้ดูแลระบบระบุว่าคำสั่งซื้อตรงกับข้อกำหนดเหล่านั้นใบสั่งจะได้รับการรับรองและผู้ดูแลระบบต้องปฏิบัติตามคำสั่งดังกล่าว หากคำสั่งซื้อถูกปฏิเสธจะไม่ได้รับการรับรองและกฎหมายของรัฐบาลกลางจะป้องกันการบังคับใช้ การตัดสินใจของผู้ดูแลระบบจะสามารถตรวจสอบได้ในศาลรัฐหรือรัฐบาลกลาง ดูทั่วไปเทอร์เนอร์เหนือมาตรา 6: 18-6: 19 IV การถ่ายโอนทางเลือกในการเก็บภาษีของรัฐบาลกลางก่อนการหารือเกี่ยวกับกลไกในการแบ่งตัวเลือกหุ้นจำเป็นที่จะต้องสรุปสั้น ๆ เกี่ยวกับกฎหมายภาษีเงินได้ของรัฐบาลกลาง กฎหมายดังกล่าวมีผลกระทบอย่างมากต่อกระบวนการที่มีการแบ่งตัวเลือกหุ้น ตามกฎทั่วไปเมื่อนายจ้างจ่ายค่าชดเชยให้กับพนักงาน การชดเชยจะถูกหักภาษีเป็นรายได้ให้กับพนักงานและถือเป็นค่าใช้จ่ายทางธุรกิจของนายจ้าง กฎทั่วไปนี้ใช้บังคับกับอสังหาริมทรัพย์เช่นเดียวกับการจ่ายเงินเดือนโดยตรง ตัวอย่างเช่นถ้านายจ้างให้หุ้นหุ้นกับพนักงานมูลค่าของหุ้นเป็นรายได้ที่ต้องเสียภาษีแก่พนักงานและหักค่าใช้จ่ายทางธุรกิจสำหรับนายจ้าง ในกรณีเฉพาะของตัวเลือกหุ้นการรักษาภาษีจะแตกต่างกัน เมื่อไม่มีการรับรู้รายได้เมื่อได้รับหรือใช้ตัวเลือกดังกล่าวและนายจ้างจะไม่ได้รับการหักค่าใช้จ่ายทางธุรกิจ I. R.C. มาตรา 421 (ก) ลูกจ้างต้องรับผิดในภาษีเฉพาะเมื่อมีการขายหุ้นของหุ้นที่ซื้อพร้อมกับสิทธิในการซื้อและภาษีสามารถจ่ายได้ด้วยเงินที่ได้จากการขายหุ้นนั้นเอง กฎหมายของรัฐบาลกลางตระหนักถึงสองประเภทที่แตกต่างกันของสต็อกแผนคุณสมบัติที่มีคุณสมบัติ: แรงจูงใจหุ้นเลือกแผนภายใต้ I. R.C. 422 และแผนการซื้อหุ้นของพนักงานตาม I. R.C. 423. ถ้าแผนเลือกหุ้นไม่เป็นไปตามข้อกำหนดสำหรับแผนบริการที่มีคุณสมบัติครบถ้วนประเภทใดแผนดังกล่าวถือเป็นแผนการที่ไม่ผ่านการรับรอง ตัวเลือกหุ้นที่ให้ไว้ในแผนดังกล่าวถือเป็นรายได้ให้กับพนักงานและการหักค่าใช้จ่ายทางธุรกิจที่เทียบเท่าจะได้รับอนุญาตสำหรับนายจ้าง กฎเหล่านี้จะมีผลในเวลาที่ตัวเลือกได้รับถ้าค่าของตัวเลือกสามารถกำหนดได้อย่างอื่นจะมีผลเมื่อใช้ตัวเลือกนี้ I. R.C. มาตรา 83 Amelia Legutki, Mertens กฎหมายภาษีเงินได้ของรัฐบาลกลาง 6.01 (Westlaw 2006) ต่อไปนี้ Mertens เมื่อหุ้นที่ซื้อมาพร้อมกับตัวเลือกหุ้นจะถูกขายให้พนักงานรับรู้รายได้เท่ากับราคาขายที่หักด้วยเกณฑ์ของตัวเองในหุ้น หากแผนการเลือกหุ้นมีคุณสมบัติครบถ้วนพนักงานจะเป็นจำนวนเงินที่ชำระภายใต้ตัวเลือก หากแผนไม่ผ่านเกณฑ์พนักงานจะเป็นจำนวนเงินที่จ่ายรวมกับจำนวนเงินที่ได้รับรู้ก่อนหน้านี้เป็นรายได้โดยปกติค่าของตัวเลือกเมื่อได้รับรางวัล หากมีการเก็บภาษีเงินได้ไว้เป็นระยะเวลาขั้นต่ำรายได้จะต้องเสียภาษีในอัตราที่สูงกว่าอัตราภาษีปกติ Mertens ส่วน 6.01 กฎหมายหลักทรัพย์ของรัฐบาลกลางเช่นเดียวกับวิธีการที่ง่ายที่สุดในการดำเนินการกระจายตัวเลือกของหุ้นที่รอการตัดบัญชีคือการกำหนดสิทธิประโยชน์โดยตรงผ่านทาง QDRO วิธีที่ง่ายที่สุดในการดำเนินการกระจายตัวเลือกหุ้นคือการโอนตัวเลือกต่างๆโดยตรง เช่นเดียวกับหลักทรัพย์ที่ซื้อขายในตลาดหลักทรัพย์ทั้งหมดตัวเลือกหุ้นจะถูกควบคุมโดยสำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ (ก. ล.ต. ) ก่อน พ. ศ. 2539 ก. ล.ต. กฎข้อ 16b-3 ก. ล.ต. ห้ามมิให้มีการโอนหุ้น การตรวจสอบประจำปีของ Federal Regulation Regulation, 52 Bus กฎหมาย. 759, 766 (1997) ดังนั้นการมอบหมายโดยตรงไม่ได้เป็นวิธีที่อนุญาตให้ใช้การแบ่งส่วนของศาลรัฐในการสมรส ในปีพ. ศ. 2539 SEC ได้แก้ไขกฎข้อ 16b-3 เพื่อยกเลิกข้อห้ามในการโอนย้ายโดยตรง 17 C. F.R. มาตรา 240.16b-3 (Westlaw 2006) นอกจากนี้ยังใช้กฎ 16a-12, 17 C. F.R. 240.16a-12 (Westlaw 2006) ซึ่งระบุว่าการโอนข้อมูลบางประเภทที่ตรงกับข้อกำหนดของ DRO (มีคุณสมบัติหรืออย่างอื่น) ของ ERISA ไม่จำเป็นต้องรายงาน หากกฎด่วนระบุว่าการโอนเงินโดยตรงไม่จำเป็นต้องรายงานการโอนดังกล่าวจะไม่ถูกปิดกั้นโดยคณะกรรมการ ก. ล.ต. อีกต่อไป ดังนั้นหลังจากปี 1996 กฎหมายหลักทรัพย์ของรัฐบาลกลางไม่ได้กำหนดห้ามการมอบหมายหุ้น ถ้าตัวเลือกหุ้นถูกควบคุมโดย ERISA กฎหมายของรัฐบาลกลางจะกำหนดให้ผู้บริหารแผนจะอนุญาตให้มีการโอนตัวเลือกหุ้นโดยวิธี QDROs โดยตรง แต่แผนการเลือกหุ้นไม่ชัดเจนภายใน ERISA ERISA ใช้เฉพาะกับแผนผลประโยชน์ซึ่งแบ่งออกเป็นแผนสวัสดิการและแผนการเกษียณอายุ 29 U. S.C. 1002 (3) (Westlaw 2006) เนื่องจากตัวเลือกหุ้นไม่ได้เป็นผลประโยชน์ที่จ่ายเฉพาะเมื่อเกษียณอายุแผนการเลือกหุ้นไม่ได้เป็นแผนเกษียณอายุ คำนิยามของแผนสวัสดิการรวมถึงแผนการที่จะให้การดูแลทางการแพทย์การผ่าตัดหรือโรงพยาบาลหรือผลประโยชน์หรือประโยชน์ในกรณีเจ็บป่วยอุบัติเหตุความพิการเสียชีวิตหรือการว่างงานหรือผลประโยชน์ในวันหยุดฝึกงานหรือโปรแกรมการฝึกอบรมอื่น ๆ หรือศูนย์ดูแลเด็กเล็ก , ทุนการศึกษาหรือบริการทางกฎหมายล่วงหน้า 29 USC 1002 (1) (A) รายการที่เด่นชัดไม่รวมตัวเลือกหุ้น แผนการจัดหาพนักงานโดยทั่วไปไม่ครอบคลุมภายใต้พระราชบัญญัติการรักษาความปลอดภัยของรายได้ของพนักงาน (ERISA) เนื่องจากพวกเขาไม่ถือเป็นสวัสดิการหรือแผนการเกษียณอายุ Matthew T. Bodie การจัดแนวแรงจูงใจด้วยความเสมอภาค: ตัวเลือกหุ้นของพนักงานและกฎข้อ 10b-5, 88 Iowa L. Rev. 539, 547 (2003) ดูทั่วไปโอตเวย์โวลต์อเมริกันอินเตอร์เนชั่นแนลกรุ๊ปอิงค์ 325 F.3d 184, 187 (3d cir. 2003) (ศาลส่วนใหญ่ได้รับทราบอย่างสม่ำเสมอว่าแผนการเลือกหุ้นแบบจูงใจไม่ได้เป็นแผน ERISA ที่อ้างถึงกรณีนี้) ดังนั้นบทบัญญัติ QDRO ของ ERISA จึงไม่ใช้กับแผนการเลือกหุ้น กฎหมายภาษีอากรของรัฐบาลกลางหนึ่งอาจคิดว่าการตัดสินใจของ ก. ล.ต. ที่จะยอมรับการโอนเงินที่เกี่ยวข้องกับการหย่าร้างจะทำให้การถ่ายโอนดังกล่าวเป็นไปได้ น่าเสียดายที่ ก. ล.ต. เป็นหน่วยงานของรัฐบาลกลางแห่งใดแห่งหนึ่งที่มีอำนาจในการ จำกัด การโอนเงินที่เกี่ยวกับการหย่าร้าง IRS และกฎหมายภาษีของรัฐบาลกลางโดยทั่วไปยังคงทำให้การโอนเงินทางตรงทำได้ยาก หลักของปัญหาอยู่ในข้อกำหนดสำหรับสองรูปแบบที่แตกต่างกันของแผนการเลือกหุ้นที่มีคุณสมบัติเหมาะสม ข้อกำหนดสำหรับแผนการเสนอขายหุ้นแบบจูงใจให้: (ข) ตัวเลือกหุ้นส่งเสริมการขาย สำหรับวัตถุประสงค์ของส่วนนี้คำว่า "ตัวเลือกหุ้นจูงใจ" หมายถึงตัวเลือกที่มอบให้กับบุคคลใด ๆ ด้วยเหตุผลใดก็ตามที่เกี่ยวข้องกับการจ้างงานของตนโดย บริษัท หากได้รับจาก บริษัท นายจ้างหรือ บริษัท แม่หรือ บริษัท ย่อยให้ซื้อหุ้นของ บริษัท ดังกล่าว (5) ตัวเลือกดังกล่าวตามข้อกำหนดจะไม่สามารถโอนได้โดยบุคคลดังกล่าวเป็นอย่างอื่นมากกว่าโดยจะหรือกฎหมายว่าด้วยการสืบเชื้อสายและการแจกจ่ายและสามารถใช้สิทธิได้ในระหว่างอายุการใช้งานของเขาเท่านั้นโดยตัวเขาเอง I. R.C. มาตรา 422 (ข) (5) (เพิ่มความสำคัญ) ข้อกำหนดสำหรับแผนการซื้อหุ้นของพนักงานให้: (ข) แผนการซื้อหุ้นของพนักงาน สำหรับวัตถุประสงค์ของส่วนนี้คำว่า "แผนการซื้อหุ้นของพนักงาน" หมายถึงแผนที่มีคุณสมบัติตรงตามข้อกำหนดดังต่อไปนี้ (9) ภายใต้เงื่อนไขของแผนดังกล่าวจะไม่สามารถโอนสิทธิดังกล่าวโดยบุคคลดังกล่าวเป็นอย่างอื่นโดยมิให้ประสงค์หรือกฎหมายว่าด้วยการสืบเชื้อสายและการแจกจ่ายและในระหว่างอายุการใช้งานนั้นบุคคลนั้นจะใช้สิทธิได้เท่านั้น I. R.C. 423 (ข) (9) (เพิ่มความสำคัญ) ดังนั้นทั้งสองรูปแบบของแผนเลือกหุ้นที่ผ่านการรับรองว่าการเลือกหุ้นใด ๆ ที่ได้รับรางวัลสามารถใช้สิทธิได้โดยพนักงานเท่านั้น ไม่มีข้อยกเว้นที่อนุญาตให้มีการออกกำลังกายโดยคู่สมรสปัจจุบันหรืออดีต ควรเน้นว่าทั้งสองกฎเกณฑ์ที่อ้างถึงข้างต้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ให้แผนการเลือกหุ้นจากการอนุญาตให้โอนตัวเลือกหุ้น ศาลรัฐบาลกลางได้ปฏิเสธที่จะตีความบทบัญญัติอย่างหนึ่งอย่างใดเพื่อป้องกันการถ่ายโอนอย่างสิ้นเชิงในลักษณะเดียวกับบทบัญญัติการให้สิทธิ์การลาออกของ ERISA เช่น. DeNadai v. Preferred Capital Markets, Inc. 272 ​​บีอาร์ 21, 40 (D. Mass. 2001) (DeNadai ไม่ชี้ไปที่หลักฐานใด ๆ ที่ Congress ตั้งใจ I. R.C. 422 (b) (5) เพื่อใช้เป็นข้อยกเว้นทั่วไปจากกระบวนการของเจ้าหนี้ การปฏิเสธนี้สอดคล้องกับข้อเท็จจริงที่ว่าการโอนดังกล่าวได้รับอนุญาตโดยปริยายตามกฎกติกา 16a-12 ผลของ Sub Scetion 422 (b) (5) และ 423 (b) (9) ไม่ได้เป็นการห้ามการโอนเงินโดยตรงภายใต้ DRO แต่จะเปลี่ยนวิธีการเสียภาษีสำหรับตัวเลือกที่โอนไป เป็นที่ต้องการของพนักงานซึ่งทางเลือกของหุ้นที่ได้รับภายใต้แผนคุณภาพจะถูกเก็บภาษีภายใต้กฎพิเศษที่กำหนดไว้ในมาตรา 421 (ก) ภาษาข้างต้นชี้ให้เห็นอย่างน้อยที่สุดว่าตัวเลือกใด ๆ ที่ผู้ใช้งานไม่ได้ใช้จะเสียสิทธิในการได้รับภาษีที่ดี มันจะต้องเสียภาษีเป็นรายได้เมื่อได้รับหรือใช้สิทธิไม่ใช่หุ้นที่ซื้อมาขาย ถ้าแผนขาดคุณสมบัติแล้วข้อกำหนดในหัวข้อย่อย 422 และ 423 จะไม่มีผลใช้บังคับและดูเหมือนว่าไม่มีเหตุผลใดที่กฎหมายภาษีของรัฐบาลกลางจะกำหนดหรือแม้กระทั่งชี้ให้เห็นว่าตัวเลือกต่างๆไม่สามารถโอนได้ การพิจารณาคดีเกี่ยวกับภาษี 2545-22 ความกังวลเกี่ยวกับการปฏิบัติทางภาษีของตัวเลือกหุ้นที่โอนโดยตรงจากคู่สมรสคนหนึ่งไปยังอีกฝ่ายหนึ่งมีความเข้มแข็งขึ้นโดยการตัดสินใจของ IRS ใน Rev. Rul 2002-22, 2002-1 C. B. 849 คำตัดสินนี้มุ่งเน้นหลักว่าการโอนตัวเลือกหุ้นเป็นอย่างไรเป็นเหตุการณ์ที่ต้องเสียภาษี กฎทั่วไปคือการโอนเกี่ยวกับการหย่าร้างโดยทั่วไปไม่ใช่เหตุการณ์ดังกล่าว I. R.C. 1041 แต่กรมสรรพากรเคยแถลงการณ์อย่างไม่เป็นทางการว่าอาจพยายามโต้เถียงว่าการโอนหุ้นของหุ้นมีอย่างใดนอก 1041. รายได้ Rul. 2002-22 ลดลงจากคำแนะนำเหล่านี้และถือเป็นการยอมรับโดย IRS ว่าใช้หลักการทั่วไปตามมาตรา 1041 แต่การพิจารณาคดีดังกล่าวเต็มไปด้วยข้อกำหนดและคุณสมบัติ ผลโดยรวมของคุณวุฒิคือการกำจัดส่วนสำคัญของผลประโยชน์ในทางปฏิบัติของการรับเข้าเรียน รูปแบบความเป็นจริงที่เกิดขึ้นโดยตรงในการพิจารณาคดีเกิดขึ้นจากการย้ายที่เกี่ยวข้องกับการหย่าร้างของตัวเลือกหุ้นที่ได้รับภายใต้แผน nonqualified บริการกำหนดว่ามาตรา 1041 ใช้: คุณสมบัติระยะไม่ได้กำหนดไว้ในมาตรา 1041 อย่างไรก็ตามไม่มีข้อบ่งชี้ว่าสภาคองเกรสตั้งใจให้ทรัพย์สินมีความหมาย จำกัด ภายใต้ 1041 ตรงกันข้ามสภาคองเกรสชี้ว่า 1041 ควรใช้อย่างกว้างขวางเพื่อการถ่ายโอน ทรัพย์สินหลายประเภทรวมถึงผู้ที่เกี่ยวข้องกับสิทธิในการได้รับรายได้ตามปกติที่เกิดขึ้นในแง่เศรษฐกิจ (เช่นผลประโยชน์ในการลงทุนและเงินปี) Id ที่ 1491 ดังนั้นตัวเลือกหุ้นและสิทธิการชดเชยรอการตัดบัญชีอาจเป็นทรัพย์สินภายใต้ความหมายของ 1041 ปัญหาที่ยิ่งใหญ่สำหรับผู้เสียภาษีไม่ใช่การบังคับใช้ของมาตรา 1041 แต่เป็นหลักคำสอนที่เกี่ยวกับการกำหนดรายได้ร่วมกัน ภายใต้หลักคำสอนดังกล่าวรายได้จะถูกเก็บภาษีโดยปกติสำหรับบุคคลที่ได้รับรายได้และอัตราการเกิดภาษีเงินได้อาจไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ตามการมอบหมายที่คาดว่าจะได้รับ Id ดูโดยทั่วไป Lucas v. Earl, 281 U. S. 111 (1930) ถ้าหลักคำสอนมีผลบังคับใช้สามีจะต้องรับผิดต่อภาษีทั้งหมดที่จะต้องชำระโดยไม่คำนึงถึงการได้รับมอบหมายจากภรรยาก่อน แต่แนวคิดเกี่ยวกับการรับโอนรายได้ไม่สอดคล้องกันกับมาตรา 1041 ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่ออนุญาตให้มีการถ่ายโอนทรัพย์สินระหว่างคู่สมรสได้อย่างไม่ จำกัด โดยไม่ต้องเสียภาษีกับการหย่าร้างการใช้หลักคำสอนเกี่ยวกับรายได้ในคดีหย่าร้างเพื่อให้คู่สมรสของผู้รับโอนโอนเมื่อผู้รับโอน คู่สมรสในท้ายที่สุดได้รับรายได้จากทรัพย์สินที่ถ่ายโอนในการหย่าร้างจะทำลายเป้าหมายของมาตรา 1041 เกี่ยวกับการหย่าร้างคู่สมรส การเก็บภาษีดังกล่าวจะเป็นภาระหนักในการชำระหนี้สมรสที่เกี่ยวข้องกับทรัพย์สินดังกล่าวและขัดขวางวัตถุประสงค์ในการอนุญาตให้คู่สมรสที่หย่าร้างแยกส่วนได้เสียในกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินโดยการบุกรุกภาษีเพียงเล็กน้อย ไม่มีข้อบ่งชี้ว่าสภาคองเกรสตั้งใจที่จะเปลี่ยนแปลงหลักการที่กำหนดไว้ในกรณี 1041-1041 เช่น Meisner ว่าการใช้หลักคำสอนของรายได้โดยทั่วไปไม่เหมาะสมในบริบทของการหย่าร้าง รายได้ Rul 2002-22 บริการจึงตัดสินว่าตัวเลือกที่ไม่ผ่านคุณสมบัติอาจถูกโอนย้ายระหว่างคู่สมรสที่หย่าร้างโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในผลกระทบทางภาษี ปัญหากับ Rev. Rul 2002-22 เริ่มต้นเมื่อบริการออกจากข้อเท็จจริงที่นำเสนอและระบุถึงตัวเลือกหุ้นที่ผ่านการรับรองแล้วข้อสรุปเดียวกันนี้จะใช้ในกรณีที่พนักงานโอนตัวเลือกหุ้นตามกฎหมาย (เช่นที่ควบคุมโดยมาตรา 422 หรือ 423 (ข)) ตรงกันข้าม ตามข้อตกลงกับคู่สมรสหรือคู่สมรสเดิมที่เกี่ยวข้องกับการหย่าร้าง ตัวเลือกนี้จะถูกตัดสิทธิ์เป็นหุ้นตามกฎหมายตามหมวด 422 (b) (5) และ (42) (42) (42) (42) (ข) (42) และถือปฏิบัติเช่นเดียวกับตัวเลือกหุ้นอื่น ๆ ที่ไม่ใช่ทางการเงิน มาตรา 424 (c) (4) ซึ่งระบุว่าการถ่ายโอนหุ้นตามมาตรา 1041 (ก) ที่ได้มาจากการใช้สิทธิในหุ้นตามกฎหมายไม่ใช่การจำหน่ายที่ไม่เป็นไปตามเงื่อนไขไม่ใช้บังคับกับการโอนหุ้น ดู H. R. Rep. No. 795, Cong 100th 2d Sess 378 (1988) (สังเกตว่าวัตถุประสงค์ของการแก้ไขเพิ่มเติมตามมาตรา 424 (c) คือชี้แจงว่าการโอนหุ้นที่ได้มาจากการใช้ตัวเลือกหุ้นจูงใจระหว่างคู่สมรสหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับการหย่าร้างนั้นไม่ต้องเสียภาษี) Id (เน้นเพิ่ม) ดังนั้นบริการยืนยันอย่างชัดเจนว่าตัวเลือกที่มีคุณสมบัติเหมาะสมจะกลายเป็นตัวเลือกหุ้นที่ไม่ผ่านการรับรองเมื่อโอนโดย DRO เนื่องจากข้อย่อย 422 (b) (5) และ 423 (b) (9) (ทั้งที่ยกมาก่อนหน้าในบทความนี้) เป็นการห้ามใด ๆ โอนตัวเลือกหุ้นที่ผ่านการรับรองแม้กระทั่งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับการหย่าร้าง บทสรุปนี้จะไม่มีการเปลี่ยนแปลงโดยมาตรา 1041 ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเหตุการณ์การถ่ายโอนที่เกิดขึ้นกับการหย่าร้างไม่ใช่เหตุการณ์ที่ต้องเสียภาษีเนื่องจากปัญหาไม่ได้หมายความว่าการถ่ายโอนตัวเองต้องเสียภาษี ปัญหาคือการโอนย้ายตัวเลือกของการจัดเก็บภาษีพิเศษให้กับตัวเลือกที่มีคุณสมบัติเนื่องจาก Sub 422 (b) (5) และ 423 (b) (9) ทำให้สัมบูรณ์ไม่สามารถโอนย้ายสถานะเมื่อสถานะที่มีคุณสมบัติ ดังนั้นในขณะที่รายได้ Rul 2002-22 ผู้ถือสิทธิประโยชน์ที่ไม่ได้รับการคัดเลือกจะให้ความสะดวกสบายในการใช้งานที่มีคุณภาพ นอกจากนี้กรมบริการอุทยานฯ ได้เพิ่มเงื่อนไขที่ลำบากประการที่สองในการพิจารณาคดี: คำวินิจฉัยนี้ไม่ใช้บังคับกับการโอนทรัพย์สินระหว่างคู่สมรสอื่นที่เกี่ยวข้องกับการหย่าร้าง คำวินิจฉัยนี้ยังใช้ไม่ได้กับการโอนสิทธิในหุ้นที่ไม่เป็นไปได้สิทธิการชดเชยค่าชดเชยที่ยังไม่ถึงกำหนดหรือสิทธิรายได้ในอนาคตอื่น ๆ ในขอบเขตที่สิทธิหรือสิทธิในการได้รับการยกย่องในขณะที่โอนหรือในส่วนที่ผู้โอนโอนสิทธิในการได้รับรายได้นั้น เป็นภาระผูกพันที่สำคัญในขณะที่โอน ดู Kochansky v. Commissioner, 92 F.3d 957 (9th Cir. 1996). Id (เน้นเพิ่ม) บนใบหน้าของมันดังนั้นการพิจารณาคดีใช้เฉพาะกับตัวเลือกหุ้นที่ตกเป็นเหยื่อ เป็นไปได้มากที่บริการอาจพยายามใช้กฎที่แตกต่างกันเมื่อมีการถ่ายโอนตัวเลือกหุ้นที่ยังไม่ได้โอน นอกจากนี้ธรรมชาติของกฎต่าง ๆ เหล่านี้ได้รับการเสนอแนะโดยกรณีที่อ้างถึง Kochansky v. Commissioner, 92 F.3d 957 (9th Cir. 1996) ซึ่งจัดขึ้นภายใต้หลักคำสอนเรื่องการรับเงินรายได้ที่ทนายความเป็นผู้รับผิดชอบต่อทั้งหมด ภาษีเนื่องจากค่าธรรมเนียมที่อาจเกิดขึ้นแม้ว่าจะมีการกำหนดค่าธรรมเนียมบางส่วนไว้ให้คู่สมรสของตนตามการหย่า ในระยะสั้นบริการจะถือประตูเปิดสำหรับการโต้เถียงว่าพนักงานจะต้องจ่ายภาษีทั้งหมดเนื่องจากในตัวเลือกหุ้นที่ยังไม่ได้รับการโต้แย้งโดยไม่คำนึงถึงการจำหน่ายรอการตัดจำหน่ายใด ๆ กับคู่สมรสเดิม ดู David S. Rosettenstein, ตัวเลือกในการหย่าร้าง: การจัดเก็บภาษีความรับผิดชอบในการชดเชยและความต้องการที่จะมองหาโซลูชั่นแบบองค์รวม, 37 Fam L. Q. 203, 207 n.13 (2003) (ไม่ชัดเจนว่าจุดประสงค์ของการอ้างอิงถึง Kochansky ทำหน้าที่ได้อย่างไรถ้าไม่ใช่การออกจากประตูเพื่อเปิดการวิเคราะห์รายได้ แต่การวิเคราะห์อาจไม่เหมาะสม) ดูที่ id at 207 n.19 (The ruling would seem to reserve the Services ability to adopt an assignment of income analysis to any unvested options transferred to the non-employee spouse). Moreover, it is also worth noting that the central issue in Kochansky, the effect of the wifes community property rights on the result, was not addressed because it was not preserved in the court below. That procedural ruling fundamentally limits the precedential value of Kochansky, for it is very possible that the result would have been different if the issue had been preserved. Indeed, the Service itself admits earlier in Rev. Rul. 2002-22 that the application of the assignment of income doctrine generally is inappropriate in the context of divorce. By citing Kochansky in spite of these points, the Service undercuts the power of its own admission that the assignment-of-income doctrine is inconsistent with the policy behind Section 1041, and leaves reasonable taxpayers with no way to predict the tax consequences of a very desirable method of division the direct transfer of unvested qualified stock options from one spouse to the other incident to divorce. What is doubly frustrating is that a fair resolution of the entire issue should not be overly difficult. As a court-created rule, the assignment-of-income doctrine is clearly secondary to Section 1041. That statute requires, implicitly if not explicitly, that transfers of property incident to divorce trigger no adverse federal tax consequences. There is no basis for applying the assignment-of-income doctrine to any divorce-related transfer, regardless of whether the options at issue are vested or unvested. For exactly the same reason, it is wrong to allow divorce-related transfers of any stock option to result in loss of qualified status. Whatever Congress had in mind when enacting Sub Section 422(b)(5) and 423(b)(9), it did not intend those sections to apply to divorce-related transfers. The consistent trend in all areas of federal tax and securities law over the past 20 years has been to allow divorce-related transfers with no greater tax consequences than would have been present if divorce had not occurred. The statutes admittedly do not contain any express exception for divorce-related transfers, and there may be some merit to the argument that the remedy must be statutory. But that fact does not make reform any less necessary. I. R.C. Sub Section 422(b)(5) and 423(b)(9) should be amended to permit divorce-related transfers of stock options without loss of qualified status. Stock options also represent a contract, and thus fall within the ambit of state common law. Bodie, supra, 88 Iowa L. Rev. at 547. State law applying to stock options is not superseded by ERISA, for as noted previously, ERISA does not apply to stock option plans. Since the distinction between qualified and nonqualified plans is purely a matter of income tax law qualified plans are eligible for more favorable tax treatment the qualified or nonqualified status of the plan has no effect upon state law. State court opinions dividing stock options have frequently observed that the great majority of all stock option plans prohibit direct assignment. See Jensen v. Jensen, 824 So. 2d 315, 321 (Fla. 1st Dist. Ct. App. 2002) (Both expert witnesses in this case testified that the unvested stock options could be neither valued nor transferred) Otley v. Otley, 147 Md. App. 540, 557, 810 A.2d 1, 11 (2002) (The difficulty of establishing a present value and the fact that the options themselves are usually not divisible or transferable make the deferred distribution approach desirable) Fisher v. Fisher, 564 Pa. 586, 593, 769 A.2d 1165, 1170 (2001). Nothing in federal law requires that state courts enforce prohibitions on assignment. The issue is therefore purely one of state contract law. While there are no reported state court cases discussing restrictions on the transfer of stock options, there are reported cases discussing contractual restriction on the transfer of actual shares of stock. The general rule is that these restrictions are binding, but that they are narrowly construed. For example, a restriction upon voluntary transfer, or even upon transfer generally, does not apply to involuntary transfer: We hold that a transfer of stock ordered by the court in a marriage dissolution proceeding is an involuntary transfer not prohibited under a corporations general restriction against transfers unless the restriction expressly prohibits involuntary transfers. Ordinarily, for drafting purposes, we think use of the phrase involuntary transfers would be deemed to encompass divorce court transfers. No such phrase was used here, however and the general language is inadequate to prohibit the courts transfer of the F-L stock. Castonguay v. Castonguay, 306 N. W.2d 143, 146 (Minn. 1981). The agreement requires a shareholder who wishes to sell, assign, encumber or otherwise dispose of the corporations stock other than as expressly provided for in the agreement to obtain the written consent of the other shareholders. The agreement contains no express provision regarding the interspousal transfer of shares incident to equitable distribution. The spouse has neither joined in the agreement nor has she waived her interest in the stock. We are not prepared to cut off the marital interest of a spouse under these circumstances. We hold that, under the rule of strict construction, a restriction on the transfer of stock does not apply to interspousal transfers of stock which is marital property absent an express provision prohibiting such transfers. Bryan-Barber Realty, Inc. v. Fryar, 120 N. C. App. 178, 181-82, 461 S. E.2d 29, 31-32 (1995) see also In re Marriage of Devick, 315 Ill. App. 3d 908, 920, 735 N. E.2d 153, 162 (2000) (Strictly construing the restrictive provision of the affiliate agreements, we determine that the restriction is applicable only to voluntary transfers and not to transfers by operation of law, such as by court order). The reasoning of these cases is similar to the reasoning of the federal district court in DeNadai v. Preferred Capital Markets, Inc. 272 B. R. 21 (D. Mass. 2001), which held that the tax law transfer restriction in I. R.C. Section 422(b)(5) did not prevent involuntary assignment to creditors. One fact not considered in some of the stock transfer cases is the presence of a bona fide reason to limit transferability. If the IRS continues to take the position that any transfer of stock options under a qualified plan destroys the qualified status of the option transferred, there is a good reason for most plans to limit transfers. Federal tax law on this point is unfortunate, but it must be lived with until it changes. But even this situation is not unknown in the state court cases. In McGinnis v. McGinnis, 920 S. W.2d 68 (Ky. Ct. App. 1995), a shareholders agreement provided that if any person obtains an attachment or other legal or equitable interest in any of the Shares owned by an employee, the corporation would have an option to purchase those shares. Id at 75. The court held that this provision did not on its face absolutely prevent a divorce-related transfer. It noted, however, that the practical result of such a transfer might be the involuntary sale of the very asset being transferred, and suggested that the court and the parties must live with this fact. By similar reasoning, it seems likely that a state court would not be deterred from dividing stock options by the mere fact that the shares so transferred might lose their qualified status. It also seems likely, however, that the court would first give the parties every opportunity to agree upon a method of transfer which preserves the tax advantages of qualified status. V. OTHER METHODS FOR DIVIDING STOCK OPTIONS While federal law now permits direct transfer of stock options in at least some cases, direct transfer may cause prohibitively adverse tax consequences, and it may not be in the best interests of the parties for other reasons. Since direct transfer was not permitted at all before 1996, there is a reasonable body of case law discussing other division methods. On the facts of specific cases, these methods may reach results which are equal or even superior to the results of a direct transfer. Deferred Distribution of Profits The most common method for dividing stock options in actual practice is a deferred distribution of the profits. Under this method, the court determines the nonowning spouses interest in each set of options. It then orders the owning spouse to pay the nonowning spouse the stated percentage of all profits traceable to exercise of the option. It will normally be necessary to direct the owning spouse to withhold taxes from the payment, or otherwise adjust the parties rights to reflect the fact that the IRS will assess the relevant tax consequences entirely against the owning spouse. For cases making a deferred distribution of the profits of stock options, see In re Marriage of Frederick, 218 Ill. App. 3d 533, 578 N. E.2d 612 (1991) Frankel v. Frankel, 165 Md. App. 553, 585, 886 A.2d 136, 155 (2005) Otley v. Otley, 147 Md. App. 540, 559-60, 810 A.2d 1, 12 (2002) (The benefit subject to distribution, as we stated in Green and repeated earlier in this opinion, is the profit) Green v. Green, 64 Md. App. 122, 494 A.2d 721 (1985) Smith v. Smith, 682 S. W.2d 834 (Mo. Ct. App. 1984), overruled on other grounds, Gehm v. Gehm, 707 S. W.2d 491 (Mo. Ct. App. 1986) Fisher v. Fisher, 564 Pa. 586, 591, 769 A.2d 1165, 1169 (2001) (over a dissent which would give the nonowning spouse more control over when the options are exercised) and Chen v. Chen, 142 Wis. 2d 7, 15, 416 N. W.2d 661, 664 (Ct. App. 1987) (The trial court determined a percentage. and divided the profit from the stock option contracts accordingly). Deferred distribution of the profits works best when the parties expect to exercise the option within a fairly short period of time after it vests, and to sell the stock as soon as the option is exercised. If no limits are placed upon when the option will be exercised or when the resulting stock can be sold, the owning spouse could delay the exercise or sale longer than the nonowning spouse desires, or could exercise the option or sell the stock sooner than the nonowning spouse prefers. Because this method gives the nonowning spouse little control over the option and the resulting stock, it tends to work best when the owning spouse has superior financial expertise, and the nonowning spouse trusts the owning spouse to make a good decision in the financial interests of both parties. Since the parties are sharing the profit from each option, the owning spouse has a natural incentive to maximize both spouses profits, so long as the owning spouse can be trusted to behave in an economically rational manner. Another common method for dividing stock options is to make the nonowning spouse an equitable owner of a portion of the options. This method is normally implemented by directing the owning spouse to set aside a certain number of options for the benefit of the nonowning spouse. These options cannot be exercised by the owning spouse alone. Rather, the owning spouse is ordered to exercise these options only when requested to do so in writing by the nonowning spouse. The resulting stock can be either sold immediately, or promptly transferred to the nonowning spouse. It will ordinarily be necessary to have the nonowning spouse make a separate payment to hold the owning spouse harmless from tax consequences, as the owning spouse may be liable to the IRS for taxes on the nonowning spouses shares. In situations in which actual transfer of the options is not possible or is otherwise inadvisable, this method provides a reasonably close approximation of the same end result. For cases awarding equitable ownership of certain options to the nonowning spouse, see Keff v. Keff, 757 So. 2d 450 (Ala. Civ. App. 2000), and Callahan v. Callahan, 142 N. J. Super. 325, 361 A.2d 561 (Ch. Div. 1976). See also In re Marriage of Valence, 147 N. H. 663, 669, 798 A.2d 35, 39 (2002) (directing husband to exercise options as soon as possible, except that he could hold the options for the minimum period necessary to obtain favorable tax treatment, but allowing the wife to consent otherwise in writing, so that she could effectively make independent decisions). It may be possible to mix both the deferred division of profits and the equitable ownership approaches: The trial court ruled that the husband could exercise the options and then sell any or all of his shares if and when the options vest. If so, the judge determined that the husband must share with the wife one-half of the net gain (i. e. the gross proceeds less the purchase price and less the tax consequences to the husband) from the sale. If the husband decides not to exercise his vested options, the judge ordered that the husband notify the wife of his decision and allow her to exercise her share of the options through him. The wife would then be responsible for the tax consequences resulting from the sale of the shares. Baccanti v. Morton, 434 Mass. 787, 802, 752 N. E.2d 718, 731 (2001). Thus, the husband had the right to exercise the options and sell the stock immediately upon vesting, paying the wife her share of the profit. If he declined to exercise the options or sell the stock immediately, he was required to hold the stock for the wifes benefit, allowing her to exercise and sell her share of the options as she desired. The equitable ownership method suffers from most of the same advantages and disadvantages as a direct transfer. It gives the nonowning spouse control over when to exercise options and sell stock, which is a powerful benefit when both spouses are equally able to make good investment decisions. It limits the owning spouses ability to commit financial misconduct, although not as much as direct transfer, because the nonowning spouse still bears the risk that the owning spouse will disregard instructions. The greatest limitation is again the fact that some nonowning spouses will not have the financial skills to make good investment decisions, and will not in the press of other matters be sufficiently motivated to seek expert assistance. The ultimate form of equitable ownership is of course division in kind. Several state court decisions have stated that such division is preferable in situations in which it is permitted by the employer. See In re Marriage of Valence, 147 N. H. 663, 669, 798 A.2d 35, 39 (2002) Fisher v. Fisher, 564 Pa. 586, 593-94, 769 A.2d 1165, 1170 (2001). But both cases noted that transfer was not permitted on the facts. There may be some concern on the part of the courts that equitable ownership, short of an actual transfer of the stock options, may be too difficult to implement. In Fisher, for example, after holding that a direct transfer was preferable but impossible, the court ordered the direct distribution of profits, apparently out of concern that allowing the wife more choice regarding the exercise of the options would unduly limit the husbands rights. But the husbands rights would surely have been even more limited by a direct transfer, and the court held that such a transfer would be favored, if permitted by the plan. Another possibility is that the court was concerned that equitable ownership would be an administrative burden to the husband, who would be responsible for exercising the wifes stock options when requested to do so. But this burden must be balanced against the benefit of giving the wife control over when her share of the options is exercised. A constructive trust is not really an independent method for dividing stock options, but rather a useful device for facilitating enforcement of either deferred distribution of profits or equitable ownership. By providing that the owning spouse hold certain stock options in trust for the nonowning spouse (under equitable ownership) or for the benefit of both parties (under deferred distribution of profits), an order or agreement imposes upon the owning spouse a familiar set of duties. As a trustee, the owning spouse must use reasonable care to manage the options held in trust, perhaps even using the care that a prudent investor would use with his or her own property. There is also a developed body of law on trustee misconduct which can be invoked in the event that the owning spouse acts negligently or dishonestly. For cases expressly approving a constructive trust, see Jensen v. Jensen, 824 So. 2d 315, 321 (Fla. 1st Dist. Ct. App. 2002), and Callahan v. Callahan, 142 N. J. Super. 325, 361 A.2d 561 (Ch. Div. 1976). See also Banning v. Banning, 1996 WL 354930 (Ohio Ct. App. 1996) (trust permissible but not required). Constructive trust tends to work best with deferred distribution of profits, where the owning spouse is expected to use his or her best judgment for the benefit of both parties. Under equitable ownership, the owning spouse is required only to follow the nonowning spouses instructions, not to use independent judgment, and it is important to draft any constructive trust language with this limitation in mind. For a good example of language which clearly imposes no duty of independent judgment in making decisions, see Callahan, 142 N. J. Super. at 330-31, 361 A.2d at 564 (He shall exercise her share of the options only at her direction). Where a constructive trust is ordered, the trial court normally retains jurisdiction to supervise its implementation. See Jensen v. Jensen, 824 So. 2d 315, 321 (Fla. 1st Dist. Ct. App. 2002) (The trial court imposed a constructive trust upon appellant to keep half of the options for appellees benefit, expressly reserving jurisdiction to enforce the provisions of the trust). Indeed, continued supervision is generally necessary even where a constructive trust is not expressly ordered: Unreasonable or spiteful spouses are not altogether unknown to trial courts charged with adjudicating the multifarious issues arising under the divorce code. The court of common pleas will have jurisdiction over the equitable distribution of the Fishers marital assets until all of the assets have been distributed we have already determined that the stock options or their value cannot be distributed at the present time. Mrs. Fisher will be able, so long as options acquired during her marriage may yet be exercised, to petition the court if she has evidence that Mr. Fisher has violated 23 Pa. C.S. 3102(a)(6) (policy of effectuating economic justice between parties who are divorced) or otherwise deprived her, under principles of equity, of assets she is entitled to receive. Fisher v. Fisher, 564 Pa. 586, 593-94, 769 A.2d 1165, 1170 (2001). Tax Consequences Regardless of whether the court defers distribution of profits or provides for actual equitable ownership of options, the court must include a separate provision accounting for tax consequences. If the options themselves are not actually transferred, all of the tax consequences will be due to the owning spouse. That spouse is therefore entitled to withhold from any payment to the nonowning spouse the taxes due on the nonowning spouses share of the options. See Fountain v. Fountain, 148 N. C. App. 329, 340, 559 S. E.2d 25, 33 (2002) (court may choose to place conditions on the distribution, i. e. require. non-owner spouse to save owner spouse harmless from any tax liability incurred as a consequence of purchase) In re Marriage of Taraghi, 159 Or. App 480, 494, 977 P.2d 453, 461 (1999) (trial court properly authorized husband to withhold taxes a sale of the stock upon exercise of the options is contemplated and husband will be taxed on the entire capital gain). Immediate offsets of stock options have been very rare in the reported cases. The fundamental problem is that an immediate offset requires a determination of the present value, and the present value of stock options is extraordinarily speculative. Indeed, it is often so speculative that the present value simply cannot be computed. See Jensen v. Jensen, 824 So. 2d 315, 321 (Fla. 1st Dist. Ct. App. 2002) (Both expert witnesses in this case testified that the unvested stock options could be neither valued nor transferred) In re Marriage of Frederick, 218 Ill. App. 3d 533, 541, 578 N. E.2d 612, 619 (1991) (The options could not be valued until such time as they were exercised) In re Marriage of Valence, 147 N. H. 663, 669, 798 A.2d 35, 39 (2002) (Unvested stock options have no present value) Fisher v. Fisher, 564 Pa. 586, 591, 769 A.2d 1165, 1169 (2001) (It is impossible to ascribe a meaningful value to the unvested stock options, primarily because it is absolutely impossible to predict with reliability what any stock will be worth on any future date). If the options are vested and there is a steady and stable market for the stock, it may be possible to reach a present value which both spouses can live with. If neither spouse is willing to accept the risk that future stock prices will not turn out as expected and this is a significant risk in the majority of all fact situations then it is necessary to use some form of deferred distribution. Some courts have avoided the need to predict future stock prices by using the value of the stock at the time of divorce, minus the strike price for the option. See Richardson v. Richardson, 280 Ark. 498, 659 S. W.2d 510 (1983) Wendt v. Wendt, 1998 WL 161165 (Conn. Super. Ct. 1998), judgment affd, 59 Conn. App. 656, 757 A.2d 1225 (2000) Knotts v. Knotts, 693 N. E.2d 962 (Ind. Ct. App. 1998) Fountain v. Fountain, 148 N. C. App. 329, 559 S. E.2d 25 (2002) Banning v. Banning, 1996 WL 354930 (Ohio Ct. App. 1996) Maritato v. Maritato, 275 Wis. 2d 252, 685 N. W.2d 379, 385 (Ct. App. 2004) (option has no value if market value is less than exercise price on date of valuation). The problem with this approach is that it depends too much upon short-term market fluctuations. For example, the same stock options might be worthless when market prices are at a low point (e. g. late 2001) and very valuable when the market is at a high point (e. g. late 1998). The better approach, and the majority rule, is to divide the profit made at the time when the option is exercised, using a coverture fraction to exclude value attributable to postdivorce efforts. One case makes an immediate offset using a valuation computed by an expert using the BlackScholes valuation model. Davidson v. Davidson, 254 Neb. 656, 578 N. W.2d 848 (1998). This model, which is based upon an entire series of factors, produces a better value for stock options than is obtained by subtracting the strike price from the market price on the date of valuation. But the method is not easily applied, and any value reached remains highly speculative. See generally Wendt Chammah v. Chammah, 1997 WL 414404 (Conn. Super. Ct. 1997) (both criticizing the BlackScholes method) see also Fountain (trial court had discretion to reject BlackScholes on the facts, as no specific valuation method is required not criticizing the method itself). A clear majority of the cases use some form of deferred distribution. Federal law clearly does not prohibit divorce-related transfers of stock options. Provisions prohibiting transfer are nevertheless common, because they are conditioned upon optimal tax treatment. But the only federal case to consider the issue, DeNadai, rejected the argument that the tax statutes are antiassignment provisions. ERISAs more express antiassignment and QDRO provisions are not relevant to the issue, as stock option plans are clearly outside ERISA. Nontransferability provisions included in stock option plans for tax reasons are enforceable under state law. But they will be construed very strictly, and they will not bind a divorce court unless their language is very clear. At a minimum, they probably must apply to involuntary transfers, and they might have to mention divorce-related transfers specifically. While it may be possible to force the employer to accept a direct transfer order in individual cases, this should be a remedy of last resort for qualified stock option plans. The IRS has clearly taken the position in Rev. Rul. 2002-22 that any direct transfer destroys the qualified status of the share so transferred, resulting in adverse tax treatment. There is also a clear possibility that the IRS will raise unforeseeable assignment-of-income doctrine arguments in response to direct transfers of unvested options. Until tax law is more settled, the direct transfer of qualified stock options poses significant tax risks. For vested nonqualified options, Rev. Rul. 2002-22 clearly opens the door to transfer without additional adverse side effects. Loss of favorable tax treatment is not an issue in this setting, as there is no such treatment to lose. Where state law permits, the direct transfer of nonqualified vested options may be a useful method of division. Even nonqualified options, however, are still risky to divide by direct transfer when they are unvested. รายได้ Rul 2002-22 clearly falls short of accepting that 1041 overrules the assignment-of-income doctrine in the context of unvested options. Since commentators have generally rejected the Services position on this point, it is hard to know exactly what arguments the Service would make, and there is a risk that individual transfers will become expensive test laboratories for new tax law theories. All of the tax law problems can be avoided to some extent by appropriate hold-harmless provisions in private settlement agreements. The problem is that there is no way to determine in advance the amount at issue (or the amount of attorneys fees necessary to fight the IRS to determine the amount at issue). At the very least, the extent of any award will have to be reduced to reflect the transferors deferred liability, assuming we have even the vaguest notion of what that might amount to. Rosettenstein, supra, 37 Fam. L. Q. at 207. To the great majority of litigants who prefer to avoid income tax quandaries, the clear message is to avoid any direct transfer of qualified stock options incident to divorce. Finally, as Rosettenstein notes, even if direct transfer is permitted and not accompanied by burdensome tax consequences, it should not immediately be assumed that direct transfer is necessarily in the interest of the nonowning spouse. Unlike retirement benefits, stock options generate maximum value only if they are competently managed by the holder. The option must be converted into stock at the right time, and the stock itself must be sold at the right time. In many situations, the employee spouse may have a better ability to identify the right time, so that the nonowning spouse may actually do better to receive only a share of the profits and not actual ownership of the options. Also relevant are the spouses personal tolerances for investment risk, their willingness to adopt tax law positions which might be challenged by the IRS, and the degree to which each trusts the other to manage a jointly held asset for mutual benefit. When all of these factors are considered, direct transfer may not always be the best division method, even in situations in which it is legally permitted. The state court cases generally prefer direct transfer as a division method wherever possible on the facts. Most of the cases find, however, that direct transfer is not permitted by the plan. The method most often used to divide stock options is a deferred distribution of profits. The second most common method is an immediate offset based upon the difference between the market value and the option strike price on the date of valuation. This method is overly simplistic, and tends to reach extreme results when market conditions are unusually high or low. A better method could be reached by relying less upon immediate market conditions, but any attempt to reduce stock options to present value is inherently speculative. Deferred distribution is clearly the better division method. A clear majority of the deferred distribution cases make a distribution of profits rather than awarding equitable ownership. This point makes an interesting contrast with the equally clear tendency to favor direct transfer where that is a feasible option on the facts. Minimizing the burden upon the owning spouse is clearly a very important factor the courts are consistently favoring division methods which limit postdivorce connections between divorcing spouses. The result is to leave the owning spouse with complete control over when the options are exercised, subject only to the general supervisory jurisdiction of the court to avoid clear instances of misconduct. Whether this approach avoids litigation will ultimately depend upon the behavior of owning spouses. If owning spouses abuse the control which the courts are tending to give them, awards of equitable ownership may become more popular. The Need for Reform State court decisions often suggest that direct transfer of stock options should be the primary method of division when such a transfer is legally permitted. No court or commentator in recent years has suggested any federal or state interest which benefits if divorce-related transfers are forbidden, and the consistent trend in federal law over the past two to three decades has been to allow divorce-related transfers. Federal law should be amended to recognize a QDRO-like device for transferring stock options, and to provide that such transfers do not result in the loss of qualified status for income tax purposes. Questions Call 1-877-770-2270Like - Click this link to Add this page to your bookmarks Share - Click this link to Share this page through email or social media Print - Click this link to Print this page Retirement Topics - QDRO - Qualified Domestic Relations Order A QDRO is a judgment, decree or order for a retirement plan to pay child support, alimony or marital property rights to a spouse, former spouse, child or other dependent of a participant. The QDRO must contain certain specific information, such as: the participant and each alternate payees name and last known mailing address. and the amount or percentage of the participants benefits to be paid to each alternate payee. A QDRO may not award an amount or form of benefit that is not available under the plan. A spouse or former spouse who receives QDRO benefits from a retirement plan reports the payments received as if he or she were a plan participant. The spouse or former spouse is allocated a share of the participants cost (investment in the contract) equal to the cost times a fraction. The numerator of the fraction is the present value of the benefits payable to the spouse or former spouse. The denominator is the present value of all benefits payable to the participant. A QDRO distribution that is paid to a child or other dependent is taxed to the plan participant. An individual may be able to roll over tax-free all or part of a distribution from a qualified retirement plan that he or she received under a QDRO. If a person receiving QDRO payments is either the employees spouse or former spouse (not as a nonspousal beneficiary), then he or she can roll it over, just as if he or she were the employee receiving a plan distribution and choosing to roll it over. Page Last Reviewed or Updated: 17-Feb-2017